Voor wie ?

Alle mensen met psychische en psychosociale problemen zullen behoefte hebben aan een vorm van begeleiding. Dat zegt echter nog niet dat die behoefte zwaar genoeg is om in een woonvorm bij Domum Zorg te wonen. Of zelfs dat die behoefte mogelijk te zwaar is, om te kunnen volstaan met het wonen – en het ontvangen van begeleiding – in een beschermd wonen instelling zoals Domum Zorg.

Mensen die psychisch zo ziek zijn dat zij alleen nog binnen een klinische omgeving – dus met permanent aanwezige behandelaars, de GGZ-B bewoners in het jargon – kunnen wonen, vallen om die reden buiten het spectrum van beschermd wonen bij Domum Zorg. De behandeling staat bij deze mensen voorop en ze moeten daarom kunnen wonen in een intramurale voorziening. Mensen voor wie ambulante behandeling volstaat, kunnen buiten een klinische voorziening, dus extramuraal, wonen. De gemeente voorziet indien nodig in hun beschermd wonen en opvang.

Maar dat betekent nog niet, dat voor al deze mensen ook een specifiek voor het bieden van begeleiding ingerichte woonvoorziening nodig is. Binnen de groep mensen met psychische of psychosociale problemen zijn ook mensen, die met enkele uren begeleiding per week in staat zijn zich op eigen kracht te handhaven in de samenleving, zonder dat die begeleiding voortdurend aanwezig hoeft te zijn. Die begeleiding hoeft dan niet in een specifiek hiertoe ingerichte woonvoorziening te worden aangeboden.

De groep mensen tussen beide voornoemde categorieën in, die dus niet intramuraal hoeven te wonen, maar die ook niet zonder de voortdurende aanwezigheid van begeleiding kunnen, is aangewezen op het beschermd wonen in een woonvoorziening. Het is deze laatste groep waarop wij ons bij Domum Zorg primair op richten.

Voor het bieden van beschermd wonen kan alleen aanleiding bestaan indien iemand er vanwege psychische problematiek niet in slaagt om zelfstandig te wonen zonder de directe en voortdurende nabijheid van 24 uur per dag toezicht of ondersteuning.